امروز کنعان رو دیدم که به نظرم ضعیف بود و خیلی معمولی(آذر جان شرمنده) و تنها دو بار زندگی می کنیم که به نظرم خوب بود البته اگه از تدوینش بگذریم چون این غیر خطی کردن هیچ کمکی به بهتر کردن داستان نکرده بود تا این جا جایزه هیئت غولانه در بخش سودای سیمرغ به فیلم "به همین سادگی" و در بخش اولین فیلم بلند به فیلم " تنها دو بار زندگی می کنیم" تعلق می گیره. همین
فیلم های دیوار (ضعیف)، همیشه پای یک زن در میان است (معمولی)، و خواب زمستانی(ضعیف) رو دیدم. فکر کنم یه اتفاقی توی حوزهء تیتراژ افتاده، تیتراژ فیلم های به همین سادگی و همیشه پای یک زن در میان است خیلی خوب بودن. گمانم یه فیلم دیگه هم دیدم که الان یادم نیست. در مورد دیوار چند تا ایراد اساسی به نظرم اومد. نویسنده یا کارگردان یا جفتشون خواسته بودن یه جورایی به توانایی زن ها اشاره کنن ولی مطابق معمول اون رو همراه کرده بودن با خصلت های مردانه داشتن یک زن و نه خصلت های خودش. اینش اصلا خوب نبود. توی لایه های پنهانی فیلم هم عشق دو تا دختر به هم دیده می شد که خوب از سینمای ایران عجیبه! فکر کنم خودشون هم نفهمیده بودن. خواب زمستانی جزئیات خیلی خوبی داشت و بازی معتمد آریا خیلی خوب بود ولی به نظرم کارگردان از بازیش توی ننه گیلانه خوشش اومده بود که مشابه اون بازی از لحاظ فیزیکی رو براش دیده بود. می گم جزئیات هم خیلی خوب بود ولی در کل فیلم کند و کشدار و بی هیچ ویژگی بود
واقعا امسال جشنواره اصلا چنگی به دل نمی زنه صف های خلوت و سینماهای نسبتا خالی با این حال این دو تا فیلمی که تا حالا دیدم خوب بودن دوازده میخالکوف که شاهکار بود و به همین سادگی میرکریمی هم خیلی خوب بود
دوست داری بدونی من چه کتابایی رو نخونده ول کردم. منم مثل تو حتی اگه کتابی خیلی افتضاح باشه حتما تا تهش می خونم و هی هم به خودم فحش می دم. ولی کتابی که یادم می یاد که هیچ وقت نتونستم تمومش کنم : سیذارتای هرمان هسه بود. چن بار هم دست گرفتم ولی نشد. کلیدر رو هم فقط یه جلد خوندم و تونستم تصمیم بگیرم که نخونمش! دن کیشوت رو هم هنوز تموم نکردم ولی حتما تمومش می کنم(به قول خودت) دیگه چیزی یادم نمی یاد اگه یام اومد دوباره این جا اضافه می کنم. ا