March 22, 2010
راضی
و زندگی همین لحظه های کوتاهی است که بخواهی مارک کتت را از روی آستینت بکنم و من با سوزن و ناخن گیر و گیره سر این کار را بکنم و تو دستت را پس نکشی و همین طور که من سعی می کنم به پس سرم زل زده باشی و ارام باشی
ممنون که هستی و آرامی
ممنون که آمدی
No comments:
Post a Comment
Newer Post
Older Post
Home
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment