آدمی دیگر بباید

هنوز هم تصویرش حک شده در لحظه لحظه زندگی و من در عجبم که هنوز نفس می کشم!

برای من اگر مقایسه ای باشد در روایتی از علی که از خلخال زن یهودی می گوید، همانا نگاه کودک ایزدی است، نگاهی که اگر دقیق می شدیم در آن، جهانی خاکستر می شد.

هر کس که آن نگاه را دیده و هنوز نفس می کشد و آه از نهاد بر نمی آرد، به گمانم آنی ندارد، چگونه می توان آن نگاه را دید و اندوه پشت چشمانش را و باز بود و بود و بود.

اندوه دل زیاد است و کلمه ناچیز

.

.

.

صوفیانه قونیه

می شنوم و یاد کودکی

علی علی گفتن‏‌شان و کودکی که آن وسط سر می چرخاند

...

بازی روزگار

یک روزهایی هم هست که نمی دونی چه مرگته، خواب های عجیب می بینی، روزهای بی دل و دماغی رو می گذرونی، هر چند به ظاهر هیچ چی فرقی نکرده با روزهای قبلش، حوصله نداری، به هر چیزی آویزون می شی بلکم حالت یه کم بهتر بشه، ولی تهش با یه تلفن از طرف یه دوست قدیمی انگار که کشف و شهود کنی، لابه لای حرفاش یه جمله می گه که ...

می فهمی حال خراب این روزات از کجا آب می خوره، بدون این که چیزی می دونستی، همون حس مزخرف ششم یا هر حس مزخرف دیگه ای این بلا رو سرت آورده بوده.

آخر شب همون روز یه داستان می خونی از یه نفر که به عمرت یه بار دیدیش و باز حالت بدتر می شه، انگار که داستان تو رو نوشته باشه.

زندگی جز این نیست ظاهرا

...

18 تیرها

•  سالها می آیند و می روند، اما 18 تیرها به قبل و بعد از 78 تقسیم شده اند. این لکه ننگ بر دامانتان تا ابد خواهد بود.

•  18 تیر برای من اما، روز دیگری هم هست، روزی فرخنده که تو به دنیا آمدی، تولدت مبارک.

ای آنانی که ادعاهایتان گوش فلک را کر کرده بود

اندازه عبداله هم نشدین!

آبی

امان از وقتی که آسمان شهری را دوست بداری و زمین‌اش را نه

شتاب

من ایستاده‌ام و جهان می‌رود.

معشوق دهه هفتاد و همیشه

دست هایش را در جیب می گذارد، آن طور که می گذاشتی.

این طور که راه می رود، تو را به یادم می آورد، که همیشه در یادم هستی :)

بی تو

هنوز و تا همیشه

هستی و نیستی

امروز در چنین ساعت هایی بود که یخ کردم و آن سرما برای همیشه ماند در وجودم

ک.ا.ش

...