پارادکس

برف که تمام می شود، سکوتی عجیب همه جا را پر می کند؛ انگار کن که گرد مرگ بپاشند

برف زیباست؛ سکر آور است و افسرده کننده

شادی بخش است و غم افزا

کسی بازی می کند و کسی یخ می زند

تضاد غریبی است این سفید هم چون کفن