August 2, 2007

با رييس جمهور حرف بزنيد

كار مي كنم هر روز. دو روز هفته 7 صبح و باقي روزها 9 صبح بايد بيدار شوم. اما دريغ از شبي كه 12 شب خوابم ببرد. تا خوابم ببرد شده 5-6 صبح و باز روزي ديگر شروع مي شود.
من يك مهندسم با كار و تجربه اي معمولي نه خفن و نه خيلي بي خود. جايي همان اواسط. جايي كه شايد هيچ وقت دوست نداشته ام بايستم. من يك مهندسم و از امسال هر روز كار مي كنم.
كم تر كتاب مي خوانم و كم تر فيلم مي بينم. سفر هم كه ديگر شده روياي دور.
همه اين ها را گفتم كه بگويم آقاي احمدي نژاد تا قبل از اين كه شما تشريف بياوريد من دو روز كار مي كردم و خرج زندگي معمولي ام در مي آمد. باور بفرماييد. من نه ماشين مي خواهم نه خانه و نه هيچ چيز ديگر يك زندگي معمولي در سوييتي اجاره اي. اما حالا هر روز كار مي كنم. فرصت كتاب خواندن دارم اما خيلي كم. جنازه ام به خانه اي مي رسد كه بايد اجاره اش را بدهم در صورتي كه معمولا بيش تر از 6-7 ساعت در آن نيستم و با اين حال باز زندگي معمولي ام نمي چرخد. و شب ها به كساني فكر مي كنم كه حتي زندگي شان مثل من هم نمي چرخد.
اين بود انشاي من از ايران همين جايي كه همين نزديكي هاست و خيلي از شما دور نيست حتي به اندازه ونزوئلا
!!

2 comments:

Anonymous said...

ghossam shod :( , in che vaz'eshe

Anonymous said...

jesaratan amrikaye shomali hame har rooz kar mikonand va do rooz dar hafte kar kardan honar ist. Do rooz dar hafte kar konim hame, mamlekat be hame ja miresad? nemigooyan in dorost ast ya an ghalat, vali ba do roozash moshkel daram. ba do rooz kharje zendegi ra dar avardan bi ensafist. ba har meyari ke besanji. eshtebah nashavad, nemigooyam hame az kar khafe shavand, amma an ham.. iran hame doost darand kam kar konand o ghane bashand?