مرگ

عصبانی که باشی و خسته، زمین و زمان را به هم می بافی و هیچ کس بر نمی تابد تو را.
مهم نیست
عادت نکرده اند و عادت کرده ام
زندگی اگر این خلاء را هم نداشت دیوانه تر بودم از این که هستم
مرگ را خوش است