شهرزاد

قصه هايی هستند که جايی نوشته نمی شوند و تنها بسترشان بادی است که آن ها را با خود به دوردست ها می برد. جايی دور از دست رس قصه گو حتی.
قصه گو يک بار قصه را تعريف می کند و باد قصه را با خود می برد.
زمانی، جايی، دورتر شايد کسی صدای باد را بشنود و قصهء قصه گوی خاموش را.