مه

هوای غبارآلود شهر را اشغال می کند و ما فراموش می کنیم رنگ آسمان را
سیاست اشغال می کند ذهنمان را و ما فراموش می کنیم خودمان را
زندگی مان تحت اشغال است, دود و زور

فریادی تا آسمانی دیگر
تا رهایی که هیچگاه نخواهد آمد
**
فریادی تا مرگ