"خیال کن در کار آفریدن اساس سرنوشت بشر هستی, با این هدف که در پایان آدمیان را سعادتمند سازی و عاقبت به آنان صفا و آرامش بدهی, اما لازمه اش این باشد که یک موجود ریز نقش را- بگو همان کودکی که با مشت به سینه می کوبید- تا پای مرگ شکنجه بدهی و آن بنا را بر شالودهء اشک های قصاص نشدهء او بنا
کنی, آیا می پذیری که بنا را با آن شرایط پی بریزی؟ "
قسمتی از برادران کارامازوف- داستایوسکی
No comments:
Post a Comment