می دونی هر چه قدر هم که بگم و هر چه قدر هم که واقعا تکیه ای وجود داشته باشه من نمی تونم اونی باشم که باید. به من نمی شه تکیه کرد. خونهء فسقلی من پناهگاه امنی نیست! می دونی؟ وقتی ناراحت بشه و اون یکی سر کار باشه خونهء من جای خوبی نیست واسه راه کج کردن ، حتی اگه سفارت چسبیده باشه به دیوار خونه. من این جا نمی دونم چی کار باید بکنم و هیچ کس نیست بهم بگه چرا؟!
چرا؟
چرا؟
No comments:
Post a Comment