November 29, 2005

یکی از چیزهایی که گاهی فکرم رو مشغول می کنه, اینه که چه جوری همهء ما خیلی راحت جونمون رو می دیم دست راننده تاکسی ها و خطی ها و کلا سوار یه همچین ماشینایی می شیم.
اشتباه نکنید از مرگ نمی ترسم. ولی فکر می کنم با این وضع رانندگی که هر لحظه احتمال تصادف می ره, قطع نخاع شدن چه شکلییه؟
راستش به این فکر می کنم که هیچ مرجعی نباید به اینا رسیدگی کنه؟ ساعت کارشون, سرعتشون, ایمنی ماشینای قراضه شون و ...
خوب می تونین بهم فحش بدین و بگین این جا ایرانه. ولی من می گم چند بار سوار خطی های کرج تهران بشین, حالتون سر جا می یاد.

No comments: