هيچ مي پيچد
هيچ در هيچ مي پيچد
و ما در اين ميانه
افتان و خيزان به از گردباد هيچ به سوي هيچ مي رويم
زندگي قدرتي است مطلق براي نابودي تمامي روياها
طوفان بي خودي است
بايد از زندگي گريخت
.
.
.
هيچ در هيچ مي پيچد
و ما در اين ميانه
افتان و خيزان به از گردباد هيچ به سوي هيچ مي رويم
زندگي قدرتي است مطلق براي نابودي تمامي روياها
طوفان بي خودي است
بايد از زندگي گريخت
.
.
.
6 comments:
به سراغ من اگر می آیید،
پشت هیچستانم.
پشت هیچستان جایی است.
پشت هیچستان رگ های هوا،پر قاصدهایی است
که خبر می آرند،از گل واشدهء دورترین بوتهء خاک.
روی شن ها هم،نقش های سم اسبان ظریفی است که صبح
به سر تپهء معراج شقایق رفتند.
پشت هیچستان،چتر خواهش باز است:
تا نسیم عطشی در بن برگی بدود،
زنگ باران به صدا می آید.
آدم اینجا تنهاست
و در این تنهایی،سایهء نارونی تا ابدیت جاری است.
این شعر به ذهنم اومد، یه جور خوب
شهرزاد خانم اسمتون خیلی قشنگه، شهرزاد
خوب بود به جای مطلق هم از کلمه هیچ استفاده می کردی"زندگی قدرتی است هیچ..."
ممنون از هز دو
" اي هيچ براي هيچ بر هيچ مپيچ... "
فقط خواستي فرار کني دمپايي هات يادت نره
سلام! کار جالبی بود
Post a Comment