April 4, 2006

اندازه

هر چيزي را اندازه اي است.
صبر، اعتماد ، همه و همه اندازه اي دارند.اگر دير بجنبي دور نيست كه كاسهء صبرش لبريز شود.
نمي دانم.
اين روزها عجيب همه چيز به هم ريخته است! پايه ها عجيب شل شده اند. تلنگري كافي است تا همه چيز بريزد. زلزله لازم نيست.
كاش كسي پايه ها را كمي محكم كند.

3 comments:

Anonymous said...

ای کاش هر کس جایش را در این آشفتگی پیدا می کرد.معلوم نیست چه خبره!

Anonymous said...

دختر کمی صبر داشته باش.یه مطلب بذار که مثلا داری می میری.شاید باورت بشه که توی چهارمین دهه از زندگی هستیم ولی هنوز زنده هستیم.شاید واقعا باید سکوت کنی.کمی جای دیگران باشی بد نیست.فردا همه چیز آرام می شود و تو زندگیت را ادامه می دهی.
شک نکن.

Anonymous said...

بر او ببخشایید
بر او که گاهگاه
پیوند دردناک وجودش را
با آبهای راکد
و حفره های خالی از یاد می برد
و ابلهانه می پندارد
که حق زیستن دارد