شهرزاد

گاهی صندلی اش را آن قدر بالا می گذارد، که برای ديگران چاره ای نيست جز تمنای بخشش.!
و چه ترحم انگيز و تنفرانگيز می شود آن وقت؛ اين شهرزاد که اين گونه است.
اما کار ديگری از دستش ساخته نيست جز نشستن و نگاه کردن از آن بالا.
تاب بياوريد سکوتش را.