September 18, 2002

مدام دست خط می خورد
مدام چاله چوله های شهر
زير لاستيک های تاکسی می روند
و من هميشه بايد بنويسم
چه بر کاغذ چه بر هوا
نوشتن تقدير من است
و سکوت سرنوشتم
at 07:59

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)