شهرزاد

مدت ها بود که در ميان گل ها از اين سو به آن سو می شديم. هيچ کس از ديگری خبری نداشت. گلی برای من و گلی برای تو از آن باغ رسيد. اما سهم من و تو از آن دو گل زيبا فقط خاری بود بر دل و انديشه و هر آن چه هست.
تو را سال ها بعد در بيابانی ديدم که چون من در پی گل گم گشته ات بودی.
کاش نگفته بودی.