شهرزاد

نه اندوهی هست. نه شادی. خالی است دل. خالی است ذهن. از هر هری که بشود تصورش را کرد.
دست ها در فکر يافتن کلامی .
خالی است چشم. چشمی از حدقه برآمده اما خالی.
هيچ کاغذی نيست برای يادداشت و هيچ برگشتی بر آن چه که نوشته شده. بر آن چه که حکايتی است از خلا, تهی,