شهرزاد

و هميشه گرفته ای , پس گردنی زده ای, خوش حالم کرده ای و باز امانم نداده ای تا فراموش نکنم که فرزند آدمم. فرزند آدمی که خود نيز شايد پس از خلقتش پشيمان شده ای. تبارک .....
راستش را به من خواهی گفت؟
من که تکه ای هستم از تو. از خودت و شايد از آن تکهء بی قرارت . بی قرار و منتظر