هم چون درختی سبز و استوار, هم چون درختی صبور, ناملايمی های مرا به هيچ می انگاری و هم چنان در کنارم هستی! هم چنان تنها تويی که بداخلاقی هايم را می پذيری و لبخند تحويلم می دهی. خوبی هايت را تمامی نيست و من شرمنده ام از اين همه ناآرامی که در من است . هم چونی درختی که می توان بر آن تکيه کرد افرای من...
No comments:
Post a Comment